Vitesse – Sportverzorger.com

Tag: Vitesse

Vitesse Arnhem, officieel SBV Vitesse, is een Nederlandse betaaldvoetbalclub uit de Gelderse hoofdstad Arnhem, die in het jaar 1892 werd opgericht onder de naam Arnhemse Cricket- en Voetbalclub Vitesse. Daarmee is de club een van de oudste voetbalclubs van de Nederlandse profclubs in de Eredivisie.

In de UEFA-ranglijst voor beste clubs van Europa staat Vitesse op 11 mei 2017 op de 170ste plaats met 9.212 punten. Sinds 25 mei 2018 is de Russische ondernemer Valeriy Oyf eigenaar van de club. Net als tussen 1990 en 2002 hoort de club sinds 2011 opnieuw bij de (sub)top van Nederland. In het seizoen 2016/2017 won Vitesse zijn eerste grote prijs, de KNVB Beker.

De traditionele uitrusting van Vitesse bestaat uit een verticaal gestreept geel-zwart shirt, gebaseerd op de kleuren van de provincie Gelderland en van de familie Van Pallandt. De Arnhemmers spelen hun thuiswedstrijden in GelreDome. Tussen september 1950 en december 1997 was stadion Nieuw-Monnikenhuize de thuisbasis van de club. De mascotte van de club is een arend, die bij thuiswedstrijden over het veld vliegt en landt op de middenstip. Sinds het seizoen 1989/’90 verblijft Vitesse onafgebroken in de Eredivisie.

Bron: Wikipedia

Ben van Dalen, een sportman pur sang

“Leuk. Je bent welkom”, zei Ben van Dalen bij het verzoek om een interview. Het werd een sessie van bijna drie uur. De 69-jarige Gendtenaar oud-sportmasseur van de Betuwse voetbalclubs De Bataven en v.v. GVA bleek een boeiend verhalenverteller.

Ben van Dalen oud-verzorger van de Bataven en GVA.

De plakboeken lagen al klaar. Herinneringen uit de rijke historie van Van Dalen. Hij deed aan voetbal, wielrennen en atletiek. Kortom, een sportman pur sang. “Sport heeft altijd hoog in het vaandel gestaan”, vertelt Van Dalen. “Op de lagere school was ik al heel gedreven. En op mijn vijftiende fietste ik veel met Herman Buurman, een wielrenner. Ik hield hem bij, kon gewoon mee. Via wielervereniging Groenewoud ben ik toen als nieuweling in de wielrennerij terechtgekomen.”
Wedstrijden in de Achterhoek, Cuijk en Boxmeer. De koersen staan Van Dalen nog helder voor de geest. “Ik reed koersen met Gerrie Knetemann en Roy Schuiten. Ik ging al op de fiets naar die wedstrijden toe. Als warming-up. Angst? Nee, dat heb ik nooit gehad. Ik was erg gelovig en op zaterdagavond stak ik in de Mariakapel altijd een kaarsje aan. Dan wist ik dat er de volgende dag een engeltje op mijn schouder zat en dat er niets zou gebeuren. Lees verder “‘Voor een wielerkoers stak ik een kaarsje op in de Mariakapel’”

Soms loopt een carrière anders dan gepland. Han van den Berg wilde sportleraar worden, maar werd niet aangenomen op de Academie voor Lichamelijke Opvoeding (ALO). “Ik ben toen weg- en waterbouw gaan studeren, maar dat werd geen succes”, bekent de 49-jarige Duivenaar. “Toen ik het weer wilde proberen op de ALO brak ik als voetballer van het Doesburgse Sporting Ambon mijn sleutelbeen waardoor ik geen toelatingsexamen kon doen.”

Han van den Berg Fysiotherapeut — Oud-fysiotherapeut van Vitesse Han van den Berg aan het werk bij Annatommie mc.

Noodgedwongen koos Van den Berg voor een studie fysiotherapie. Hij zou er nooit spijt van krijgen. De Duivenaar is sinds 2012 als (sport)fysiotherapeut verbonden aan Annatommie mc, een orthopedisch behandelcentrum in Apeldoorn. “Een miniziekenhuis, je kunt bij ons terecht voor een mri-scan, röntgenfoto’s, echo’s en fysiotherapie. We hebben vijf vestigingen in het land, maar opereren doen wij in Utrecht.”
40 uur in de week is hij er in dienst. “Ik ben 32 uur met patiënten bezig en de andere uren met acquisitie. Ik woon ook operaties bij en bezoek wedstrijden van spelers die ik behandeld heb.”
De Duivenaar doet dat uit pure interesse en dat wordt gewaardeerd. “Na afloop maak ik vaak even een praatje en vraag hoe het met de speler gaat. Pas kreeg ik van een voetballer nog een appje met een bedankje. Hij had bij zijn rentree drie assists afgeleverd.”
Van den Berg heeft niet alleen sporters onder behandeling. “Ook mensen met nieuwe knieën en heupen. En als je dan een berichtje krijgt dat zij na de revalidatie op wintersport zijn geweest en valpartijen hebben doorstaan, geeft dat eer van je werk.” Lees verder “‘Vrienden blijven met de trainer en de spelers. Dat is het lastigste in ons vak’”